ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΙΤΛΟΥΣ ΓΗΣ;;

 Εξαιρουμένων των πάσης φύσεως υδάτινων πόρων, το σύνολο του πλανήτη μας μεταφράζεται σε μια μάζα γαιών διαστάσεων 148 τρισεκατομμυρίων 929 δισεκατομμυρίων 600 εκατομμυρίων στρεμμάτων. Μαθηματικά ειδωμένο 148.929.600.000.000

Σ’ αυτές τις γαίες θα πρέπει να συνυπολογισθούν τα πάντα: λαγκάδια, έρημοι, οροσειρές, ζούγκλες, στέπες, πόλεις, χωριά, τα πάντα. Και τα περισσότερα απ’ αυτά ανήκουν σε ανθρώπους, όταν βεβαίως δεν ανήκουν στα κράτη. 
Δεν είναι όμως όλοι ίσοι επί της γης, μερικοί είναι κάπως πιο ίσοι. 


Επιπλέον συμβαίνει και το παράδοξο, τα κράτη να ταυτίζονται ενίοτε με έναν γαιοκτήμονα!

Επί παγκόσμιας κλίμακας, οι 17 πλουσιότεροι ιδιοκτήτες γης είναι μια μικρή ομάδα γνωστών-αγνώστων μας. Ας τους δούμε επί ταχέως, πριν διατυπώσουμε κάποιους προβλητισμούς ελληνικού ενδιαφέροντος.

17^ος πλουσιότερος γαιοκτήμων του πλανήτη είναι ένας  αμερικανός επιχειρηματίας, ονόματι Red Emmerson, στην ιδιοκτησία του οποίου ανήκουν 6 εκ. 800 χιλιάδες στρέμματα στις πολιτείες California, και Washington. Ο κύριος Emmerson είναι πρόεδρος της οικογενειακής επιχείρησης εμπορίας ξύλου Sierra Pacific Industries και ο μεγαλύτερος γαιοκτήμων της Καλιφόρνιας.

16^ος μεγαλύτερος γαιοκτήμονας, σύμφωνα με το οικονομικό περιοδικό The New Statesman, είναι ο γνωστός μας βαρώνος των ΜΜΕ, ιδρυτής του CNN, Ted Turner, με ιδιοκτησία περίπου 8.400.000 στρεμμάτων στις ΗΠΑ, καθώς και 44.000 στρέμματα στην Παταγονία της Αργεντινής.
Πιο αναλυτικά, κατέχει γαίες, βοσκοτόπια, βουνά και λαγκάδια στις πολιτείες New Mexico, Montana, Nebraska, South Dakota, North Carolina, Georgia, Oklahoma, South Carolina and Florida.

15^ος μεγαλύτερος γαιοκτήμονας παγκοσμίως είναι ένας John Malone: αυτός έχει 9.000.000. περίπου στρέμματα στις πολιτείες  Colorado, New Mexico, Wyoming, Maine, Maryland and New Hampshire.  

 
14^ος, μια θέση πιο πάνω είναι ο Σείχης Hamad Bin Khalifa
Ποιος είναι αυτός;  Ο ιδιοκτήτης του Κατάρ. Bασικά του ανήκουν και τα 4.415 τετραγωνικά μίλια του κρατιδίου αυτού. Είναι στο θρόνο από το 1995.
Συνεχίζουμε…

Στην 13^η θέση που ανήκει στους Kαναδούς James, Arthur και  John Irving, κατέχουν και οι τρεις μαζί περίπου 12,5 εκατομμύρια στρεμμάτων δασικής έκτασης στις επαρχίες του Καναδά Maine, New Brunswick και Nova Scotia








12^ος μεγαλύτερος γαιοκτήμων παγκοσμίως πλασάρεται ένας Bασιλεύς. Πρόκειται για τον Mswati της Ζουαζιλάνδης, στον οποίο ανήκουν και τα 6.704 τετραγωνικά χιλιόμετρα της χώρας. Δεν γνωρίζουμε πού πέφτει η Ζουαζιλάνδη; Δεν χρειάζεται, και προς Θεού, μη μας πιάνει απελπισία. Μας ιντριγκάρει μια άλλη πληροφορία …δημοκρατικότητας, διαφάνειας και ισονομίας: στη μικρή αυτή νοτιοαφρικανική χώρα δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας ή μεταπωλήσεων γαιών, διότι σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, τα πάντα ανήκουν στο θρόνο και το βασιλιά. Τόσο απλά.



Πόσα εκατομμύρια στρέμματα νομίζετε τώρα ότι φέρ νουν τον Εμίρη του Κουβέιτ 

στην 11^η υψηλότερη θέση παγκοσμίως; Κατέχει λίγο πάνω απ’ το μισό του Κουβέιτ μόνος του.Με 17 εκατομμύρια στρέμματα επί συνόλου 28 εκατ. στρεμμάτων περίπου που είναι το σύνολο της επιφάνειας του κράτους αυτού. Μπόνους το …πετρέλαιο που ρέει άφθονο στα έγκατα της γης. Μέρος του Κουβέιτ πάντως που δεν ανήκει στον πολυχρονεμένο εμίρη, ανήκει στις ΗΠΑ, όπου έχουν εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις για να παρέχουν μια συμμαχική χείρα βοηθείας στο καθεστώς, όποτε το φέρει η μοίρα. (όσο και να πει κανείς, όταν έχεις τόσο πετρέλαιο, η μοίρα σε βοηθάει).

Στη 10^η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, ο Bασιλεύς Letsie ο 111^ος του μικροσκοπικού, πάμφτωχου αφρικανικού  Lesotho.
Πάφτωχοι είναι, εννοώ,  οι άνθρωποι, διότι το κρατίδιο αυτό διαθέτει αδαμαντορυχεία. Μπορεί το Λεσότο να έχει τυπική μοναρχία που δεν κυβερνάει, ο βασιλιάς πάντως κατέχει όλους τους τίτλους ιδιοκτησίας γαιών της επικράτειας. Του ανήκουν και τα 21.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα περίπου της χώρας αυτής


Στην 9^η θέση ο Βασιλιάς Jigme Khesar Namgyel Wangchuck του μικροσκοπικού βασιλείου του Μπουτάν, το οποίο τελεί υπό καθεστώς αυτονομίας από τις Ινδίες. Πλούσιες σοδιές πολλαπλών τροπικών και υποτροπικών φρούτων, ριζιού, τσαγιού, σε περίπου 29.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ενθρονίστηκε το 2008 και θεωρείται πεφωτισμένος και εκσυγχρονιστής, σπουδασμένος στη Δύση





8^ος παγκόσμιος γαιοκτήμων ο Abdullah II της Ιορδανίας
Του ανήκει το σύνολο των εδαφών της χώρας, ήτοι 69.000 τετρ. χλμ περίπου. Ο Αμπντάλα διαδέχθηκε τον εξαιρετικά δημοφιλή πατέρα του Χουσείν, ο οποίος ένα φεγγάρι είχε πρωταγωνιστήσει στη γνωστή σειρά επιστημονικής φαντασίας Star Trek: The Next Generation. 

Στην 7^η θέση ο Bασιλεύς Gyanendra του Νεπάλ
Ναι σωστά υποθέσατε. Του ανήκει το σύνολο της χώρας, ή 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα βουνών στα Ημαλάια!





 

 Στην 6^η θέση της παγκόσμιας κατάταξης ο Σουλτάνος Qaboos του σουλτανάτου του Oman.
Ο σουλτάνος θεωρείται ….δυτικόστροφος σε σχέση με τους γείτονες του κρατιδίου, και μάλιστα επιστρέπει τη συμμετοχή γυναικών στο “Ντιβάνι”, κοινώς το υπουργικό συμβούλιο. Πάλι καλά.

Ο 5^ος τσιφλικάς της κατηγορίας είναι κι αυτός Bασιλιάς, ο Bhumibhol της Ταυλάνδης. Ενθρονίστηκε το 1950, μόλις 11 χρόνια μετά την μετονομασία της χώρας από Σιάμ σε Ταυλάνδη. Είναι μάλιστα τόσο δημοφιλής, που κάποιες φήμες περί την υγεία του το 2009 φημολογείται ότι έριξαν τις τιμές του ταυλανδέζικου χρηματιστηρίου! Φυσικά του ανήκουν και τα 500 εκατ. στρέμματα της χώρας μαζί βεβαίως βεβαίως και τις πλέον τουριστικές παραλίες της. Ζωή να’ χεις πολυχρονεμένε μας. Φτου φτου, μη σε βασκάνω.

4^ος: ο Mohammed VI του Μαρόκου. Του ανήκουν νομικά τα 550 εκατ. στρέμματα της χώρας. Έρημος, ξε-έρημος, η προσωπική του περιουσία ως γαιοκτήμονα υπολογίζεται σε περίπου 2 δις δολλάρια.

3^ος ο …Πάπας. Mπορεί το Βατικανό να είναι μόνο 440 στρέμματα, αλλά ο Πάπας διαθέτει και πολλές άλλες γαίες σ’ όλες τις ηπείρους που υπολογίζονται σε περίπου 688 εκατ στρέμματα, χώρια τα οικόπεδα επί των οποίων είναι οι πρεσβείες του Βατικανού. Η βιβλική ρήση “το βασίλειό Μου δεν είναι του κόσμου τούτου” άλλα σηματοδοτεί για τις αρχές του χριστιανικού βίου, αλλά ο Πάπας κάνει την πάπια. Χαζός είναι;

Νο 2, όπως θα περιμέναμε, ο Αμπτάλα της Σαουδικής Αραβίας
Απόλυτη κυριαρχία επί των 13.000.000 τετρ. χλμ της Σ. Αραβίας, και ένα συνολικό ΑΕΠ που υπολογίστηκε το 2011 στα 618 δις δολλάρια.







Και υπ. αριθ 1 η βασίλισσα Ελισσάβετ… 

Της ανήκουν νομικά γύρω στα 24 δις στρέμματα ανά τον κόσμο. Είναι ο πλέον ισχυρός γαιοκτήμων του πλανήτη ενώ στο Ην. Βασίλειο, που είναι και η πατρίδα της, κατέχει περίπου το 12 τοις εκατό των γαιών μόνη της. Η αξία των γαιών του βρετ. Στέματος εκτιμάται στα περίπου 17,6 τετράκις εκατ. στερλίνες, πράγμα που καθιστά τον εκάστοτε άγγλο μονάρχη τον απολύτως πλουσιότερο άνθρωπο επί του πλανήτη. Οι δε τίτλοι ιδιοκτησίας του στέματος αναγνωρίζονται από όλα τα νομικά συστήματα και εθνικά Δίκαια κρατών όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και μια σειρά άλλων πρώην βρετανικών αποικιών.

Οι άγγλοι βέβαια έχουν παράδοση στη γαιοκτημοσύνη. Υπολογίζεται ότι πάνω από το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας του Ην. Βασιλείου βρίσκεται στα χέρια μιας μερίδας αριστοκρατών και ευγενών που απαριθμεί μόνο 1000-1300 άτομα. Και πιο αναλυτικά ακόμη για τη χώρα αυτή, μια ομάδα 36.000 ατόμων, ή το 0,6 τοις εκατό του βρετανικού πληθυσμού, κατέχει το 50 τοις εκατό της αγγλικής αγροτικής γης.

Αυτά τα στοιχεία ήρθαν στην επιφάνεια από την έρευνα με τίτλο “σε ποιον ανήκει η Βρετανία;” που έκανε το αγγλικό περιοδικό Country Life Magazine και είναι η σπουδαιότερη αυτού του είδους τα τελευταία 140 χρόνια, δηλαδή από το 1872. Τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης τις έχει ο Duke of Buccleuch and Queensbury, ενώ τις πλέον “ακριβές” ο Duke of Westminster, με σημαντικές ιδιοκτησίες μέσα στο ίδιο το Λονδίνο. Δεύτερος μεγαλύτερος γαιοκτήμων ένας Σκωτσέζος, ο Duke of Atholl.

Σημαντικό επίσης να μάθουμε, πως πολλά από τα 2.800 συνταξιοδοτικά ταμεία και ταμεία πρόνοιας της Βρετανίας επενδύουν σε γαίες εδώ και αιώνες, με αποτέλεσμα σήμερα να κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας περί τα 2 εκ. στρέμματα στη χώρα.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να ξεκινά κανείς μια έρευνα, οποιουδήποτε είδους και με οποιαδήποτε αφορμή ή αντικείμενο. Διότι όταν καταπιάστηκα με αυτά, δεν μπόρεσα από ένα σημείο και μετά να μην κάνω κάποιους συλλογισμούς που γρήγορα μετατράπηκαν σε θλίψη και οργή.

Αυτά τα στοιχεία υπάρχουν διαθέσιμα, για όποιον ενδιαφέρεται, διότι υπάρχουν ευνομούμενα κράτη, με ισχυρή γραφειοκρατική δομή, νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, ισονομία, ισηγορία και διαφάνεια. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν τρωτά, ή πως όλα είναι τέλεια. Κάθε άλλο. Υπάρχει όμως επαρκής διαφάνεια και διαθεσιμότητα πληροφοριακού υλικού για τους πολίτες, όχι μόνο των χωρών αυτών, αλλά και τον οποιονδήποτε.

Από ένα σημείο και μετά, σκέφτηκα να στελεχώσω την παρούσα ανάρτηση και με ελληνικά στοιχεία περί την γαιοκτημοσύνη. Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι έλληνες γαιοκτήμονες; Άγνωστο. Πόσα ανήκουν στο κράτος; Άγνωστο. Σε πόσα στρέμματα μεταφράζεται το σύνολο της ελληνικής επικράτειας; Άγνωστο -αν και αυτό μπορώ να το υπολογίσω μετατρέποντας τετρ. χιλιόμετρα σε στρέμματα. Πόσα απ’ τα ελληνικά εδάφη είναι βοσκότοποι, δάση, λαγκάδια, απάτητα βουνά; Άγνωστο.

Λογικό να είναι άγνωστα όλα αυτά. Εν έτει 2013, σχεδόν δύο αιώνες από συστάσεως νεοελληνικού κράτους, εξακολουθούμε να μην έχουμε εθνικό κτηματολόγιο, και να μην έχουμε εθνικό δασολόγιο. Γιατί; Μα διότι δεν θέλουμε, πολύ απλά. Ίσως κάποιοι ή και πολλοί συμπολίτες μας πιστεύουν ότι δεν διαθέτουμε, διότι δεν μας αφήνουν. Φοβάμαι ότι αυτή είναι μια πολύ επιφανειακή προσέγγιση. Αν ξύσουμε λίγο το σοβά της Ιστορίας, θα δούμε πέρα από κάθε αμφιβολία, πως δεν έχουμε πρωτίστως αν όχι αποκλειστικώς, διότι δεν το θελήσαμε και δεν το θέλουμε.

Έχει σημασία; Έχει. Ένα εθνικό κτηματολόγιο επιτρέπει στα σύγχρονα κράτη να έχουν ξεκάθαρη και ανά πάσα στιγμή εικόνα για το ποιος έχει τί.
 Ό,τι είναι στα χέρια του ιδιώτη ας είναι στα χέρια του ιδιώτη.

 Ό,τι όμως ανήκει στο κράτος αποτελεί κοινή “περιουσία” του λαού του κράτους αυτού, με την έννοια ότι ο λαός απολαμβάνει μέσα από στοχευμένες πολιτικές ανάπτυξης της εκάστοτε κυβέρνησης -και άρα κόστη και απόδοση- ανεπτυγμένο βιωτικό επίπεδο. 

Όταν ένα κράτος γνωρίζει επακριβώς τί του ανήκει, τότε μπορεί να το χειριστεί κατά το δοκούν, να το εκμεταλλευτεί, να ασκήσει πολιτική με βάση αυτά που έχει. Πολιτική κοινωνική, οικονομική αλλά και περιβαλλοντική. Με τόσες πυρκαγιές, έλλειψη αναδασώσεων, σεισμούς, και άλλες φυσικές καταστροφές, το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ασκήσει στοιχειώδη πολιτική μακρού χρονικού ορίζοντα, τόσο προληπτική όσο και κατασταλτική, διότι καθηλώνεται εδώ και δύο αιώνες στην άγνοια των ιδιοκτησιακών του δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. 

Αλληλοσυμπαρασύρεται και αλληλοαλυσοδένεται δε σ’ αυτή την άγνοια με το σύνολο του έθνους.

Γιατί όμως δεν θέλουμε εθνικό κτηματολόγιο; 

Η απάντηση είναι στις κοινωνικές και οικονομικές παρακαταθήκες απ τα  400 χρόνια τουρκοκρατίας. 

Όταν ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος, η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών κατοίκων ζούσε σε μικρούς αγροτικούς κλήρους που δεν πατούσαν στα λεγόμενα χαρτώα δικαιώματα, δηλαδή κανείς δεν είχε έγγραφους τίτλους ιδιοκτησίας,  και το μόνο που εξαπλώθηκε σαν κοινή πρακτική ήταν η χρησικτησία. Πριν την πτώση του Βυζαντίου, εθνικό κτηματολόγιο υπήρχε, όπως υπήρχε και ισχυρή συγκροτημένη τοπική ή περιφερειακή γραφειοκρατεία που μεριμνούσε για τέτοια θέματα. Μόλις ένας βυζαντινός αποκτούσε γαίες, ή ένα χωραφάκι ο “Λογοθέτης”, ο υπάλληλος δηλαδή του βυζαντινού Λογοθεσίου - κάτι σαν το σημερινό υπουργείο-  πήγαινε και του έλεγε “σου ανήκει από δω μέχρι εδώ”.

Αν σήμερα το κράτος αποπειράτο να αποκτήσει εθνικό κτηματολόγιο, κι όχι να καμώνεται ότι το “προχωράει” και το επεξεργάζεται τάχατες, όπως κάνει τα τελευταία 15 χρόνια, οι εξελειμματικές στάσεις θα άρχιζαν να πέφτουν σαν το χαλάζι. Στα νομικά, εξελειμματικές στάσεις περιγράφουν τις “ορφανές” από τίτλους ιδιοκτησίας περιουσίες, που ως τέτοιες περιέρχονται αυτόματα στο κράτος.
Αντιλαμβάνεται κανείς τί αντίκτυπο θα είχε αυτό στο εκλογικό σώμα ή τις αμφίδρομες πιέσεις μεταξύ θιγόμενων τμημάτων του πληθυσμού απ’ τη μια και κομματικών συμφερόντων απ την άλλη, απ’ άκρη εις άκρη της Ελλάδας; 

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το κράτος δεν έχει εθνικό κτηματολόγιο γιατί δεν υπάρχει ουδεμία πραγματική θέληση, ανάμεσα στους πολίτες-ψηφοφόρους και τους κυβερνώντες που θα ικανοποιήσουν το κάθε παράλογο ή άδικο αίτημα ή θα ενταφιάσουν την κάθε ωφέλιμη εθνική αναγκαιότητα προκειμένου να μείνουν στην εξουσία; Ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν τεράστιο; Ότι όποιος πολιτικός θα είχε το ανάστημα να τολμήσει θα “έτρωγε μαύρο” απ’ τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων;  

Μόλις πριν από λίγους μήνες η εφημερίδα Ελευθεροτυπία τιτλοφόρησε άρθρο της ως εξής: “ευτυχώς που είμαστε μπάχαλο”, αιτιολογώντας το παρακάτω σκεπτικό:

Εάν είχαμε σήμερα εθνικό κτηματολόγιο, οι τροικανοί τοκογλύφοι θα μας είχαν πάρει τα πάντα. Ναί, μπορεί…

Αλλά αναρωτιέμαι και αντίστροφα: ίσως, εάν είχαμε εθνικό κτηματολόγιο και εθνικό δασολόγιο, μεταξύ όλων των άλλων που δεν έχουμε και πρέπει κάποτε να αποκτήσουμε, να μην είχαμε πέσει καν στα δάνεια, ή να είχαμε δανειστεί πολύ λιγότερο, σε κάθε περίπτωση να μην έχει χρειαστεί να υπογραφούν οι επαίσχυντες δανειακές ή τέλος πάντων το κράτος να είχε κάνει το σοβαρό δημοσιονομικό κουμάντο του, έχοντας καθαρή εικόνα των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του, των δαπανών και των εσόδων του, τέλνοντας και προς τα “έξω”, αλλά και προς τα “μέσα” ότι κινείται με βάση το κράτος δικαίου και την ισονομία.

Επί θεμάτων ισονομίας, δημοκρατικότητας, και εύρρυθμης κρατικής λειτουργίας,  θα είχαμε επίσης τεράστια οφέλη, ήτοι απείρως μεγαλύτερη διαφάνεια και πληροφόρηση των πολιτών, μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις σχέσεις μας με το κράτος, και σαφέστερη αντίληψη ότι όλοι οι έλληνες πασχίζουμε για το καλό όλων των ελλήνων. 
Εάν είχαμε εδώ και μερικές δεκαετίες εθνικό κτηματολόγιο, ας πούμε από την μεταπολίτευση και μετά, δεν θα είχαν έρθει οι τροικανοί διαφεντάδες στο σπίτι μας, γιατί θα ξέραμε τί μας γίνεται, όπως ξέρει ο σωστός νοικοκύρης. 

Αλλά εδώ και δυο αιώνες, προτιμάμε να είμαστε μπάχαλο και αχούρι. Να προτάσσουμε το ατομικό συμφέρον εις βάρος του συλλογικού, το τοπικό συμφέρον εις βάρος του πανεθνικού, το συντεχνιακό συμφέρον εις βάρος του κοινωνικού. Και είτε υπερηφανευόμαστε γι αυτό το μπάχαλο και το αχούρι ως ελληνική γοητευτική παραδοξολογία και κουλέρ λοκάλ για ξενέρωτες τουρίστριες, είτε αναστενάζουμε με ανακούφιση, μπρος στα χειρότερα, όπως η εφημερίδα. 

Τώρα έφτασαν οι τροικανοί για οργανωμένο, νοικοκυρεμένο πλιάτσικο.

www.estetbroker.blogspot.com